metody dyfuzyjne polegające na unueszczeniu próbek płyty v: Leczt-:Ĺ: zamkniętym md Wodą lub innącieczą absorbującą forrmldehyd i::.. w . Z płyty W określonej wilgotności powietrza itemperaturze, metody Cksgrakcyjne polegające na ekstrakcji próbki płyty tworzącymi z wodą rniesmrńn ( toluen, ksylen1 itp. ). Obecnie najbardziej rozpowszechnione są dwie metody: dyfuzyjne, 1;); ;Lekowa (metoda WKI) oraz ekstrakcyjna (metoda Perforator). Tę 0512.112::` :1 z do normy brytyjskiej BS 5669:1979, do projektu normy niemieckiej DIN ;:2 ;: šO. Do oznaczania ilości wychwyconego formnldehydu Stosowane są mem-L, «domeü'yczne, kolorymetryczne, fotometryczne itp. Do oznaczania fonnnldehydu zawartego w powietrzu poœiesmzeá 5:::4 xx ą::- owszechnie metody anaüzy gazowej. `Wobec coraz szerszego stosowania płyt wiórowych w budownicrrçie Lacze:: »prowadzac przepisy określające maksymalne dcpuszczalne stężenie fornr-;iüyc'u ' . . ` «‹7.4 ,ą &vu-_dn c ;cieszezeninch krzywo-„wych oraz mksymlną_ ilość formaldebydu ywy `47.` - . uv`- `.4 ..v.l ._ . Ł: .zj-.t wiórowych. Wytyczne dotyczące dopuszczalnej emisji formaldehyd; : _:›łjrt wit` ' *' " ` ' ::o sowanych w budomuctwle, wydane w RFN, dzidą się na 3 kłosy: , Ilośćformaldehydu 7 ~ '. I Klasa 'w'm'g/lOO g 'ŁSLDŁ' " j 1 E.) Zœo <- 8 E; S